Kopalnia Julia /Thorez/ - historia

W 2016 roku mija 20 lat od momentu, 

kiedy górnicy z Kopalni Węgla Kamiennego „Julia” w Wałbrzychu

 (wcześniej znanej jako Fuchs, Biały Kamień i Thorez) po raz ostatni wydobyli węgiel.

Ze względu na nieopłacalność wydobycia w 1990 kopalnia została postawiona w stan likwidacji. 20 września 1996 kopalnia „Julia” zakończyła eksploatację, a 17 sierpnia 1998 zakończono likwidację wyrobisk podziemnych.

Dzieje kopalni:

Już w XVI wieku na obszarze ówczesnej wsi Biały Kamień istniały niewielkie kopalnie gminne, stanowiące własność kmieci i dziedzica. Pierwsza pisana wzmianka odnośnie górnictwa węglowego na terenie Białego Kamienia została poświadczona w protokole sądowym z 1561r.. Do rozprawy doszło z powodu niezgodnego z prawem poddzierżawienia kopalni węgla. W 1604r. feudalny pan Dipprand Czertyc wydał ordynację górniczą, w której zostało poświadczone istnienie kopalni w Białym Kamieniu.
Dopiero w 1769, kiedy to ogłoszono nowe prawo górnicze, złoża węgla przeszły na własność państwa. Zgodnie z tymi przepisami w następnym roku gminne kopalnie gwarectwa Biały Kamień przekształcono w jedno gwarectwo o nazwie „Fuchs” i zgłoszono je do Wyższego Urzędu Górniczego w Złotym Stoku. 

Obszar górniczy połączonych pól górniczych wyniósł łącznie 20 547 m. kw., a oficjalne nadanie gwareckiej kopalni nazwy „Fuchs” nastąpiło 23 maja 1770r. W ramach tego gwarectwa od 1791r. działała tzw. Lisia Sztolnia.
W latach 30. XIX wieku nastąpiła znaczna rozbudowa kopalni (wydrążono m.in. szyb wydobywczy Hans-Heinrich), a w latach 50. XIX wieku gwarectwo Fuchs przejęło większość kopalń leżących na terenie wsi Biały Kamień, w 1857r. dołączono np. kopalnie i pola górnicze: Maximilian, Hochwald, Fuchsberg, Dorf i sztolnię Friedrich Wilhelm, założoną w 1800 roku. Z kolei w 1860r. gwarectwo połączono z kopalniami i polami: Goldene Sonne, Eduard, Noue Vorschit i Einigkeit.
W drugiej połowie XIX wieku kopalnię powiększono o kopalnie i pola górnicze: Anna, Frohe Ansicht, Emilia, Louise Charlotte i Ottilie. W 1865r. opracowany został projekt kopalni głębinowej w oparciu o najnowsze zdobycze ówczesnej techniki. 

W 1867r. oddany został do eksploatacji szyb Julia, w 1874r. szyb Ida (późniejsza Sobótka), a w 1884r. szyb Dampf z oryginalnymi, murowanymi wieżami wyciągowymi. Wraz ze schodzeniem do coraz większych głębokości zachodziła potrzeba wzniesienia wyższych wież: nowe wieże stalowe, wkomponowane we wcześniejsze konstrukcje murowane, wzniesiono nad szybem Julia w 1893r. a nad Sobótką w 1903r. W 1907r. nastąpiła dalsza rozbudowa – aby powiększyć obszar kopalni połączono ją z kopalnią „David”, a w 1922r. z kopalnią „Segen Gottes”. 

 W 1910r. zbudowano kopalnianą elektrownię z 3 generatorami prądu i stacją kompresorów, a w następnym roku zabudowano przy szybie Julia” elektryczne maszyny wyciągowe.
Od początku swego istnienia aż do zakończenia II wojny światowej kopalnia nosiła nazwę “Fuchs” (Fuchsgrube). Po przejęciu zakładu przez administrację polską, 13 sierpnia 1945 nazwano ją “Julia”. Już w styczniu 1946 otrzymała jednak nową nazwę “Biały Kamień”, którą z kolei 22 maja 1950 (z mocą wsteczną od 1 maja 1950) zmieniono na “Thorez”, na cześć Maurice’a Thoreza, przywódcy Francuskiej Partii Komunistycznej. Od 1993 aż do likwidacji kopalnia ponownie nosiła nazwę “Julia”.

 "Historia kopalni węgla kamiennego Julia /Fuchs; Biały Kamień; Thorez/"pdf...

Publikacja szczegółowo opisuje dzieje kopalni od roku 1770, zatrudnienie i wydobycie od początku XIXw. Opisuje dawną technikę górniczą: transport, wentylację, odwadnianie, budowę szybów, sposoby urabiania. Opisuje również etapy rozbudowy kopalni, aż do jej zamknięcia.

Tak wyglądała kopalnia po zamknięciu.

tu jeszcze fedruje: