Ludzie Studzionki
Znajdą tutaj miejsce ci, którzy się urodzili w Studzionce, lub mieszkali po urodzeniu i pojawili się w dawnych dokumentach.
Będą tu również Studzienczanie, którzy zginęli lub zaginęli, na przestrzeni dziejów, lub odcisnęli swoje piętno na naszej miejscowości i jej mieszkańcach.
Był pierwszy w dokumentach:
Ksiądz Jan - 1326r.
/ Johann, Pfarrer von Studna /
Następnie pojawia się:
"Marczinko ze Studzonki"
Jako właściciel Studzionki, pojawia sie w dokumencie księżnej raciborskiej Heleny i jej synów Mikołaja i Wacława, datowanym w Pszczynie na 13 grudnia 1444r. -
Marczinko ze Studzonki:
Także 16 stycznia 1445r. prawdopodobnie ten sam, „Martynek ze Studzonki” jest w świcie księżnej:
Później wieś i dobra w Studzionce, nabyło państwo pszczyńskie.
W wystawionym przez Grodowskiego dokumencie, dotyczącym stawów proboszczowskich, datowanym w Kryrach na 04.07.1514r. pojawia sie wśród świadków, jako administrator Studzionki niejaki Wendek.
Siedlok Jan Nawrot alias Stroka ze Studzionki, skarżył się w 29.05.1748r. przed pańskim sądem, na miejscowego proboszcza Uhera, który:
"23 ubiegającego miesiąca maja, ośmielił się, mojego pastucha bydła zbić swoją hiszpańską rurą, na kwaśne jabłko, tylko dlatego, że pasł moje trzy woły i konia w moim stawie zwanym Kościelny".
Proboszcz wyjaśniał, że uderzył pastucha tylko raz dla żartu, ponieważ ten rzucał na niego obelżywe słowa. Proboszcz zażądał od skarżącego dowodu, że wolno mu paść je na stawie, który był przez trzy lata, używany na zmianę przez kościół i studzionkowskich chłopów.
Ponieważ Nawrot nie mógł w ciągu następnych 10 lat przedłożyć tego dowodu, w 1758r., na wniosek proboszcza został pozbawiony, swojego domniemanego prawa wypasu.
Dzieje Pszczyny do 1517r. - Ezechiel Zivier
Historia parafii wiejskich Archiprezbiteratu Żory na Górnym Ślasku - Alfons Nowack
Fürstl. Archiv Ple, Ortakten Staude.