Historia

Ludowego Klubu Sportowego Studzionka

 

Do roku 1954 Studzionka wraz z Wisłą Wielką, Wisłą Małą i Brzeźcami tworzyła gminę z siedzibą w Wiśle Wielkiej. 

Pierwsza wzmianka o LZS Studzionka jaką udało się znaleźć w dokumentach z tamtego okresu, 

zebranych w Archiwum w Pszczynie, 

 pochodzi z Protokołu z Zebrania Komitetu Obchodów Święta 1 Maja 

odbytego w dniu 12 marca 1953 roku w sali Prezydium Gminnej Rady Narodowej w Wiśle Wielkiej. 

 Wśród imprez towarzyszących obchodom Święta Pracy można znaleźć mecz siatkówki 

 pomiędzy LZS Wisła Wielka i LZS Studzionka. 

W tym samym roku na Posiedzeniu Zwyczajnej Sesji GRN w Wiśle Wielkiej odbytej w dniu 22 grudnia 1953 roku na sali Pana Mańki Ludwika w Studzionce, Franciszek Hołomek i Walenty Kuś apelują do Prezydium GRN by Prezydium w jak najkrótszym czasie przydzieliło teren pod boisko sportowe dla LZS Studzionka, 

gdyż jego brak daje się we znaki w rozwoju LZS. Również na zebraniu gromadzkim (7 marca 1954 r. na sali u Pana Ludwika Mańki), wśród całego szeregu spraw gromadzkich poruszono sprawę urządzenia boiska sportowego. 

Świadczy to o tym, że w roku 1953 LZS w Studzionce na pewno istniał ! 

Osobami zaangażowanymi w jego powstanie byli: Henryk Wymysło (pierwszy przewodniczący), Alojzy Masłowski, Jan Piszczek, Franciszek Hołomek, Antoni Goli, Franciszek Sodzawiczny, Józef Spyra, Walenty Kuś.

Dzisiaj nie dowiemy się już zapewne, czy powołanie do życia koła LZS w Studzionce było spontanicznym działaniem kilku zapaleńców, czy też realizacją decyzji jakiejś "wyższej instancji" mogącej wykazać się wzrostem szeregów sportowców wiejskich. Znając już historię powstania Ludowych Zespołów Sportowych należy raczej skłaniać się ku tej drugiej tezie. Nie ma to jednak obecnie najmniejszego znaczenia. Klub na trwałe wrósł w krajobraz Studzionki. Przez te wszystkie lata przeżywał wzloty i upadki, dostarczał nam wszystkim wiele radości i wzruszeń.

Ludowy Zespół Sportowy w Studzionce na przestrzeni lat przechodził różne koleje losu, borykał się z wieloma problemami natury organizacyjnej jak i przede wszystkim finansowej. W Studzionce nigdy nie brakowało działaczy-społeczników. Brakowało jednak wytrwałości, odporności na niepowodzenia. Tak się składa, że rytm małych wiejskich klubów wyznacza najpopularniejsza dyscyplina sportu, czyli piłka nożna. Niejednokrotnie rozpad drużyny prowadził do zawieszenia działalności przez klub. Te problemy nie ominęły również zespołu ze Studzionki. W historii klubu jest kilka białych plam, gdy działalność, po rozpadzie drużyny piłkarskiej zamierała lub istniała tylko na papierze.

Próbowano, zwłaszcza w latach 60-tych i 70-tych rozwinąć sekcje siatkówki, tenisa stołowego czy szachów. Jednak i tu zapał nie szedł w parze z możliwościami. Wszystko to były tylko chwilowe zrywy i poza epizodycznymi startami tych dyscyplin w oficjalnych rozgrywkach, koncentrowano się głównie na występach okazjonalnych, takich jak lokalne turnieje, spartakiady, festyny.

Każde niepowodzenie, przerwa w działalności owocowało zmianą na stanowisku sternika klubu. Ponieważ klub nie posiadał stałej siedziby, najczęściej dokumenty przechowywane były w domu urzędującego prezesa. Przy zmianie zarządu, niejednokrotnie dokumenty nie były przekazywane, ginęły. Tak stało się w roku 1968 kiedy to zaginęła cała dokumentacja z lat poprzednich. Stąd też problem w dokładnym odtworzeniu historii klubu, brak wyników, tabel, nazwisk działaczy, zawodników.

Sytuacja zmieniła się w roku 1988. Po kolejnym wycofaniu drużyny piłkarskiej z rozgrywek, cały majątek LZS przekazany został miejscowej Szkole Podstawowej. Ówczesny dyrektor szkoły, Krystian Szostak tworzył wtedy, odnoszącą znaczne sukcesy drużynę piłki ręcznej. Z jego też inicjatywy w maju 1990 roku powołano nowy Zarząd LZS na którego czele stanął Franciszek Konieczny. Ze względu na znane wtedy trudności finansowe (kłopoty z utrzymaniem sekcji wyczynowych), zaproponowano rozwinięcie działalności rekreacyjnej w sekcjach piłki nożnej, piłki ręcznej, turystyki rowerowej lub innych w zależności od zapotrzebowania i zainteresowania uczestników. Zaproponowano organizację imprez masowych dla wszystkich mieszkańców Studzionki. Po raz pierwszy w historii sportu w Studzionce rozpoczęto wtedy pracę z najmłodszymi, którzy w roku 1991 zgłoszeni zostali do rozgrywek trampkarzy młodszych! Szkolenie młodzieży miało gwarantować ciągłość istnienia drużyny piłkarskiej. Ci właśnie trampkarze młodsi, zdobywając w następnych latach kolejne szczeble piłkarskiej kariery, doprowadzili drużynę do klasy "B", a następnie do klasy "A". Od tego czasu, mimo ogromnych trudności, praktycznie stale udaje się mieć, oprócz drużyny seniorów, drużynę trampkarzy młodszych, starszych czy też juniorów. Ludowy Zespół Sportowy zaczął działać na dobre.

 

LKS Studzionka

Apetyt rośnie jednak w miarę jedzenia. Chęć rozwinięcia działalności (korty tenisowe), jak również śmiałe plany budowy pomieszczeń socjalnych z prawdziwego zdarzenia, skłoniły działaczy do wystąpienia do Burmistrza MiG Pszczyna z wnioskiem o przekazanie terenu tzw. śmietnika (vis a vis boiska) pod budowę kortu tenisowego, boiska do siatkówki, pawilonu sportowego. Okazało się, że powstanie Ludowego Klubu Sportowego (posiadającego osobowość prawną) znacznie przyspieszy procedury związane z przejęciem terenu. Stąd też, na zebraniu założycielskim 12 marca 1993 roku podjęto uchwałę o powołaniu LKS Studzionka, zatwierdzono statut, dokonano wyboru władz. Pierwszym prezesem LKS został Franciszek Konieczny. Klub stał się naturalnym spadkobiercą dokonań Ludowego Zespołu Sportowego. Był też jednocześnie gwarantem, że w historii sportu w Studzionce nie będzie już białych plam. Zaczęło bowiem obowiązywać hasło, że to sekcja piłki nożnej istnieje przy klubie, a nie klub przy sekcji piłki nożnej.

Kluby sportowe, które nie prowadzą działalności gospodarczej borykają się na ogół z problemami finansowymi. Choć LKS w Studzionce, dzięki pomocy instytucji, osób prywatnych jakoś wiąże koniec z końcem, to na nadmiar gotówki nie narzeka (budowa Domu Sportowca pochłania znaczne kwoty). Na początku działalności LZS W Studzionce mógł liczyć na przychylność Prezydium GRN w Studzionce, znajdując w osobie przewodniczącego Prezydium, Aleksym Nowaku, człowieka wielce oddanego sprawie sportu i żywo interesującego się problemami LZS. Z pomocą przychodziła również Powiatowa Rada LZS z długoletnim jej przewodniczącym panem Andrzejem Kaczorowskim. Na pomoc i przychylność LZS zawsze mógł liczyć ze strony pana Jana Kołoczka przedstawiciela WZ LZS w Katowicach na rejon Pszczyny, samego WZ LZS W Katowicach (sprzęt, refundacje, dotacje), oraz pana Alojzego Cieszko, wieloletniego przewodniczącego KKFiT w Pszczynie. Obecnie klub może liczyć na dotacje UMiG w Pszczynie, oraz przychylność Rady Miasta, Zarządu Miasta, kolejnych Burmistrzów. Dotacje UMiG w Pszczynie są o tyle istotne, że stanowią największą pozycję po stronie przychodów klubu.

Na przestrzeni lat z pomocą klubowi przychodziły (i nadal przychodzą) Rada Sołecka w Studzionce, Kółko Rolnicze ze Studzionki, Szkoła Podstawowa w Studzionce. Nie bez znaczenia jest również (zwłaszcza w ostatnich latach) wsparcie osób prywatnych. Na uwagę zasługuje zwłaszcza osoba Jerzego Białasa, człowieka dla którego nie ma rzeczy niemożliwych, chętnie wspomagającego klub, oraz budowę Domu Sportowca finansowo, sprzętowo czy materiałowo. Klub może również liczyć na wielu bezimiennych darczyńców, członków zarządu, kibiców, sympatyków czy piłkarzy, których społeczna praca na rzecz klubu jest bezcenna.

Zwiększeniu dochodów klubu (przyjęto zasadę, że klub musi wypracować samodzielnie kwotę co najmniej równą dotacji z UMiG), służy organizacja dochodowych imprez sportowo rekreacyjnych (festynów sportowych), które cieszą się dużą renomą w okolicy. Klub organizuje również bale sylwestrowe czy zabawy karnawałowe. Od roku 1998 członkowie klubu rozprowadzają wśród mieszkańców Studzionki kalendarze klubowe. Uzyskane w ten sposób kwoty zasilają fundusz budowy Domu Sportowca, lub (jak w roku 2002) posłużyły do sfinansowania zakupu profesjonalnej kosiarki do trawy.

Ostatnie lata istnienia klubu to niewątpliwe pasmo sukcesów. Poza sukcesem sportowym, jakim był awans piłkarzy od trampkarzy młodszych do klasy "A", obserwujemy sukces gospodarczy- piękny i okazały budynek "Domu sportowca", coraz piękniejsze otoczenie boiska. Organizacja festynów sportowych, integrujących całą społeczność Studzionki, rzesze kibiców na meczach, to również sukces. Działalność klubu nie jest mieszkańcom Studzionki obojętna. Klub może się czuć współgospodarzem miejscowości na której terenie działa.

Mimo wielu problemów, zapał działaczy nie gaśnie. Pozwala to optymistycznie spojrzeć w przyszłość. Nie zapomnijmy jednak o tych, od których wszystko się zaczęło i którzy na przestrzeni lat tworzyli historię klubu.